شناسایی الگوی آسیب پذیری سکونتگاههای شهری در برابر زلزله( منطقه جاجرود)

گستره جفرافیایی ایران از نظر احتمال وقوع حوادث طبیعی به ویژه زلزله، از آسیب پذیرترین بخش های کره زمین است که هر ساله وقوع این حوادث موجب خسارت های جانی و مالی فراوانی می شود. وقوع بلایای طبیعی بیشتر موارد تأثیرات مخربی بر سکونتگاه های انسانی میگذارد و تلفات سنگینی بر ساکنان آنها وارد ساخته است منطقه جاجرود(سعیدآباد،خسروآباد) یکی از آسیب پذیرترین مناطق در برابر زلزله به شمار می آید که در ده کیلومتری شرق تهران واقع شده و منطقه حکیمیه که در شرق تهران واقع شده است و این دو در این رساله مطالعه شد و هدف اصلی یافتن الگوی مناسب آسیب پذیری در منطقه جاجرود و حکیمیه بود و فرضیه اصلی بیانگرتأثیر متقابل بین شبکه های کالبدی، اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی می باشد و این رساله علاوه بر فرضیه اصلی، سه فرضیه فرعی را شامل می شد:1)شبکه اجتماعی بر شبکه کالبدی تأثیر می گذارد.2)شبکه اقتصادی بر شبکه کالبدی تأثیر می گذارد. 3) شبکه فرهنگی بر شبکه کالبدی تأثیر می گذارد. ازآنجا که بحث آسیب پذیری در فضای شهری مطرح بود چهارچوب نظری در دو بعددر نظر گرفته شد، که پایه های نظری نیز در دو بعد از این چهارچوب انتخاب شد آسیب پذیری فضایی و اجتماعی – فضای شهری.که از این پایه های نظری فرضیه ها استخراج شد و این فرضیه ها با استفاده از روش پیمایشی از طریق آزمون خی دو و مصاحبه و تولید نقشه های gisآزمون شدو دو منطقه مورد مطالعه به روش مقایسه ای آزمون شد و سپس فرضیه ها با سه نفر از کارشناسان در میان گذاشته شد. در نتیجه سه فرضیه فرعی با استفاده از آزمون خی دو تأیید شد و بدنبال آن فرضیه اصلی نیز قابل تأیید شدو می توان گفت بین شبکه کالبدی ،شبکه اقتصادی،شبکه اجتماعی و شبکه فرهنگی در منطقه جاجرود و حکیمیه تأثیر متقابل وجود دارد و اختلال در کارکرد هر کدام از این شبکه ها در کل سیستم اختلال ایجاد می شود و سپس کارشناسان نیز در تأیید این سه فرضیه نظر مثبتی ارائه دادند به جز در خصوص فرضیه اول و دوم که یکی از کارشناسان تأیید این دو فرضیه را در صورتی قطعی دانست که از شاخص های متناسب در خصوص سنجش آنها استفاده شود. و سپس پیشنهاداتی در خصوص تراکم جمعیت و شبکه اجتماعی و شبکه فرهنگی و شبکه کالبدی و شبکه اقتصادی مطرح شد.